Bonora country houses
Country Houses
Παραδοσιακός Οικισμός Φοινικιάς
Το γραφικό καναβοχώρι είναι σκαλισμένο στις όχθες του χειμάρρου. Λευκά σπιτάκια και οριζόντιες γραμμές, η ήρεμη απάντηση στο πάθος της καλντέρας. Στον κάμπο με τα αμπέλια δεκάδες εκκλησάκια, στολισμένα με ότι έφερε από όλο τον κόσμο η καλαισθησία και η αφοσίωση των παλιών ναυτικών. Δίπλα τους τα πανηγυρόσπιτα περιμένουν τη μέρα της χάρης του Αγίου. Οι περισσότερες από τις εκκλησίες έχουν παλαιά υπέροχα τέμπλα και θαυμάσια θέα στο ηλιοβασίλεμα από τις αυλές τους. Η Παναγιά Ματρώνα στέκει επιβλητική στην απλότητά της στη μέση του χωριού. Κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, ενώ το χωριό της Οίας γνώριζε την ευημερία του ναυτικού εμπορείου, στη Φοινικιά κατοικούσαν οι αγρότες που εργάζονταν στην κοιλάδα και τους αμπελώνες. Εκτός από αυτούς, οι καπετάνιοι της Οίας είχαν τα καλοκαιρινά τους σπίτια και τις κάναβες. Το 1920 υπήρχαν πολλές κάναβες που εγκαταλείφθηκαν μετά τον πόλεμο και τον καταστροφικό σεισμό του 1956. Από το 1980, νέοι κάτοικοι άρχισαν να επιστρέφουν και να ανακατασκευάζουν τα παλαιά σπίτια τους με υπομονή. Σήμερα, ο μικρός οικισμός της Φοινικιάς αποτελεί ένα προάστιο της Οίας, που απέχει μόλις 10 λεπτά με τα πόδια. Στην Φοινικιά μπορείτε να μείνετε μακριά από την τουριστική ανάπτυξη, το θόρυβο και τα πλήθη και να βιώσετε την πραγματική σαντορινιά ζωή, καθώς θα επισκεφθείτε τις όμορφες βόρειες παραλίες και τους κοντινούς αμπελώνες.
 |  |
|---|---|
 |  |
 |
Παραδοσιακός Οικισμός Οίας
Το χωριό της Οίας βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νησιού της Σαντορίνης. Θεωρείται από πολλούς σε όλο τον κόσμο οτι είναι ένα από τα πιο όμορφα μέρη για να επισκεφθείτε, λόγω των παραδοσιακών χαρακτηριστικών της, την ήρεμη ατμόσφαιρα, την υπέροχη θέα στη θάλασσα, το νησί της Θηρασιάς, και την Καλντέρα.
Απλωμένη στην απότομη πλαγιά, πάνω από το Αιγαίο, η Οία χαρακτηρίζεται από τα ασβεστωμένα υπόσκαφα σπίτια- σκαλισμένα στο βράχο- και τα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια, που είναι ιδανικά για ανέμελες βόλτες και περιηγήσεις. Κομψά, νεοκλασικά αρχοντικά, που ανήκαν στους σπουδαίους καπετάνιους του νησιού, προσφέρουν στο χωριό μια αριστοκρατική αίσθηση Παντού στον οικισμό της Οίας, υπάρχουν ταβερνάκια, πολυτελή εστιατόρια, μπαρ και καφετέριες, που είναι χτισμένα σύμφωνα με την αρχιτεκτονική του νησιού και διατηρούν την αρμονία της περιοχής. Το τοπίο ολοκληρώνεται από τις θαυμάσιες εκκλησίες που είναι διάσπαρτες στο χωριό.
 |  |
|---|---|
 |  |
 |
Όπως και στις περισσότερες περιοχές στην Ελλάδα, η κουζίνα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην γνώση του πολιτισμού και της ιστορία της. Αν θέλετε μια γέυση αληθινής Σαντορίνης, θα πρέπει να δοκιμάσετε τις νόστιμες τοπικές σπεσιαλιτέ. Τα πιο δημοφιλή πιάτα είναι η περίφημη φάβα οι ντοματοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, ρεβυθοκεφτέδες, οι λιαστές ντομάτες, οι άσπρες τηγανητές μελιτζάνες, η κακαβιά και άλλα πιάτα με θαλασσινά. Η επίσκεψή σας στην Σαντορίνη δεν θα είναι πλήρης, χωρίς να δοκιμάσετε ένα από τα κρασιά που παράγονται στο νησί, τα οποία φημίζονται για το άρωμα και την επίγευσή τους. Υπάρχουν διάφορα είδη εστιατορίων για όλα τα γούστα και τα χρήματα που κάποιος μπορεί να διαθέσει.
Τοπική Κουζίνα
Το νησί της Σαντορίνης
Στη Σαντορίνη οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μερικά από τα πιο μοναδικά και μαγευτικά χαρακτηριστικά, όπως οι υπέροχες παραλίες, οι εξαιρετικοί αρχαιολογικοί χώροι και τα γραφικά ασβεστωμένα χωριά. Επιπλέον, μπορούν να θαυμάσουν μία από τη πιο μαγευτική θέα στον κόσμο.
Μέσα στο χρόνο
Αρχαία θήρα & Ακρωτήρι
Η Σαντορίνη αναδύεται από τα βάθη της θάλασσας και ονομάζεται «Στρογγύλη» λόγω του σχήματός της. Στην 3η χιλιετία π.Χ. μια πόλη με σημαντικό λιμάνι αναπτύσσεται στο Ακρωτήρι. Μετά από μια περίοδο μεγάλης ανάπτυξης, ένας σεισμός (τέλη 17ου αι.) καταστρέφει ολοκληρωτικά την πόλη.
Η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου κατά την
ύστερη εποχή του Χαλκού (περ.1600π.Χ) καίει τα πάντα. Αυτό που απομένει είναι τρεις λωρίδες γης με τεράστιο γεωλογικό ενδιαφέρον (το μεγάλο τμήμα με την καλντέρα, το Ασπρονήσι και η Θηρασιά), οι οποίες είναι μοναδικές και γνωστές σε όλο τον κόσμο.
Στα τέλη του 13ου αι. Π.Χ., η Σαντορίνη επανακατοικήθηκε από τους Φοίνικες και αργότερα από τους Λακεδαιμονίους, οι οποίοι της έδωσαν το όνομα «Θήρα». Οι Πτολεμαίοι χρησιμοποιούν τη Θήρα κατά τους ελληνιστικούς χρόνους ως βάση για τις πολεμικές τους επιχειρήσεις, ενώ στους ρωμαϊκούς χρόνους η Θήρα "εξαφανίζεται" από το χάρτη.
Στα Βυζαντινά χρόνια (αφού έχει εκχριστιανιστεί ήδη από τον 4ο αι. μ.Χ.) ο Αλέξιος Κομνηνός ιδρύει την Εκκλησία της Παναγίας της Επισκοπής, η οποία στέκεται ακόμη αγέρωχη στη Μέσα Γωνιά.Μετά τις Σταυροφορίες, η Θήρα περνά στον Μάρκο Σανούδο (1204) και περιλαμβάνεται στο Δουκάτο του Αιγαίου. Οι Ενετοί είναι εκείνοι που δίνουν το όνομα «Σαντορίνη» από «Σάντα Ειρήνη», το ιταλικό όνομα για την Εκκλησία της Αγίας Ειρήνης. Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των Λατίνων κατακτητών και η πειρατεία μαστίζουν τη Σαντορίνη.
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας (1579-1821), η Σαντορίνη αναπτύσσει εμπορική δραστηριότητα με τα λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου. Στη συνέχεια ακολουθεί η οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη, η οποία επιταχύνεται μετά τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774), σύμφωνα με την οποία τα πλοία της Σαντορίνης μπορούσαν να πλεύσουν στη Μεσόγειο, κάτω από την προστασία της ρωσικής σημαίας. Η ενσωμάτωση της Σαντορίνης στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος (1830) σηματοδοτεί μια νέα περίοδο εμπορικής ανάπτυξης και ευημερίας.
Η ύφεση και η αναγέννηση
Στον 20ο αιώνα, η Σαντορίνη παρακμάζει μετά τους Παγκοσμίους Πολέμους. Ο καταστροφικός σεισμός του 1956 την οδηγεί στην ερημοποίηση.Η ανάπτυξη του τουρισμού, στα τέλη της δεκαετίας του 70, θα την φέρει πίσω στο φως της κοσμοπολίτικης ζωής, όπου ανήκει. Και το όνομα αυτής «Καλλίστη» (η πιο όμορφη)!